عبد صالح
فرشته زمینی ام این را از زبان مادری مینویسم که به اندازه تمام عمرش از رحمت خدا چشیده،خداوندی که اگر بروی باز هم با تو خواهد ماند،عزیزکم در این دنیا همه چیز پر از خداست ،فقط کافی است به قلبت رجوع کنی،نیازی نیست انسان بزرگی باشی؛انسان بودن خود نهایت بزرگی است.
گلم وابستگی به هر چیزی و هر کسی غیر از خدا برای زندگی و سازندگیت کشنده ترین چیز است،وخوشبختی در این دنیا تنها در کنار اوست که معنا می گیرد واین را بدان که فرو افتادن در مقابل خدا تنها راه برخاستن است.
پس عبد باش،عبد صالح؛این تنها خواسته من از گلی است که عاشقانه او را می پرورم به امید روزی که در گلستان خداوندی ببینمش.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی